Spot: wie kent hem niet? Te mooi....

Spot  , wie kent hem niet?

Maandagavond 9 september heb ik Spot in laten slapen. Een verder lijden wou ik hem besparen. Jarenlang heeft hij alles gegeven wat hij had. Ik denk dat hij bijna heel Nederland wel heeft gezien. Op ontelbare fairs, clinics  en manifestaties was hij met de schapen van de partij. Al snel het lievelingetje van het publiek, prachtig werkend en een plaatje om te zien. Na een demonstratie zocht hij steevast kinderen op om zich heerlijk te laten kroelen. Door zijn rustige benadering durfde zelfs de allerkleinsten hem wel aaien. Hij drukte zich zachtjes tegen ze aan, draaide dan op zijn zij en uiteindelijk op zijn rug, de slimmerd!

Hij was net een plaatje uit een boek; klassiek zwart wit en mooie aftekeningen en een volle vacht. Op de grootste show van Nederland, de Winner in Amsterdam, haalde hij in 2001 zijn Winner titel, slechts 18 maanden oud. Daarmee de kwalificatie voor de grootste hondenshow van de Wereld; Crufts in Birmingham in 2003. Uiteraard hebben we daar niet van de ruim 200 Borders gewonnen, maar we stonden wel op het “ heilige groen”! En dat voor een hond uit een pure werklijn. Hij haalde ook nog de titel Nederlands schoonheidskampioen.

Spot was altijd van de partij bij alles wat met de schapen van doen had. Geen klus was hem te moeilijk. Een hele betrouwbare hond, veel overwicht en vooral  uitstekende balans. Hij heeft eindeloos voorgedaan hoe je een enkel schaap van de kudde  kon wegdrijven.  Als jonge hond vaak wel erg fanatiek, soms te. Ik kon hem soms wel achter het behang plakken.  Het voordeel was wel dat hij nooit zou opgeven. Ontelbare jonge honden heeft hij geholpen met de eerste kennismaking bij de schapen. Onverstoorbaar en met kennis van zaken deed hij zijn werk. Ook als er een agressieve hond in het veld kwam. Als hij aangevallen werd, schudde hij ze van zich af en ging weer naar de schapen.  Spot was tot de laatste dag  onbetwist de roedellijder. Ook al was hij de laatste weken erg zwak, bijna doof en blind, geen reu die niet voor hem aan de kant ging. Zonder dat hij ook maar hoefde te grommen oid, zijn uitstraling was genoeg. Hij hield de meute goed in de gaten, bemoeide zich nooit met kleine conflicten, maar splitste letterlijk vechtende honden door zich er tussen te wringen.

Ik haalde hem uit Ierland toen hij ca 9 maanden oud was, ik was direct onder de indruk van zijn uiterlijk, zijn manier van werken en vooral zijn gedrag. Hij was fanatiek in het werk en daarbuiten een hele rustige hond, eigenlijk super lui. Dat zie ik in zijn nakomelingen terug. Griff en Loveday ( zie voorouders) waren net zo. Zijn kleinkinderen  Tov en Zozim zetten de lijn voort. Veel van de kwaliteiten van Spot zien we in deze teven terug. Er wordt vast wel eens een miniatuur Spotje geboren

Sandra

 

PS: zie voor de mooie herinneringen ook een ouder verhaal over Spot aan het werk hieronder!

 

TE MOOI

Al ongeveer 15 jaar loop ik mee met de Sinterklaasintocht in Groningen. Met honden en schapen wandel ik als schapenpiet samen met Martijn en natuurlijk onze vaste assistent Freek in een lange optocht naar het centrum van de stad. Dit is een hele klus: de schapen worden vaak ingesloten door het publiek en overstekende mensen belemmeren de doorgang.

De schapen herkennen ons in het geheel niet en weten dan ook niet welke Piet ze moeten volgen. De hond (EIREANN SPOT LIGHT) moet ze dan afwisselend opdrijven, maar zeker ook heel vaak tegenhouden. Door het vele publiek is het erg moeilijk voor hem om op de juiste plek voor de schapen te komen: als hij tussen publiek en schapen gaat, komt hij te nauw om ze heen. Soms is de doorgang zo smal dat Spot voor de volgende oplossing heeft gekozen: hij perst zich tussen de benen van het publiek door, om dan om de schapen heen te rennen.

Op een bepaald moment in de route is de straat wel heel erg nauw.(Folkingestraat) Te nauw voor Spot om mooi om de schapen heen te komen, dus koos hij weer voor de beproefde methode: achter het publiek langs.

Ditmaal wou hij het te mooi doen, echt mooi wijd zoals een Border dat hoort te doen! Hij zag dat een winkel de deur open had staan en met een fraaie boog rende hij zo de winkel in, daarbij ook 2 schapen mee naar binnen nemend .Waarschijnlijk was de achterdeur wel gesloten en zo kwam hij toch maar weer via de voordeur op straat op zoek naar zijn schapen.