Arlen-Kells

DUTCHFIELDS ARLEN FUTURE PROMISE EN ZIJN HAREM .

Jenny had al een mooie, maar al oude Border: Fly. Er was wel enige twijfel of ze wel met een soortgenoot zou kunnen opschieten. Na een bezoek aan de Dutchfields meute in Oudemolen bleek die angst ongegrond. En zo kwam Dutchfields Sean Good Luck To You in huize Niemeijer in Mussel. Jenny heeft heel hard met haar getraind en heeft nu een hond uit duizenden. Sean heeft de naam van haar moeder als roepnaam gekregen, Maeve, maar als je haar ziet is het precies haar vader Kells. Intussen kwamen er nog 2 Borders naar Oost Gronngen. Deze zomer is de meute uitgebreid met Dutchfields Arlen Future Promise, maar moest ook afscheid genomen worden van oude Fly.

Vanwege de speciale band met Meave heeft Jenny dit reutje naar Kells vernoemd. Het gaat wel lekker met Jenny en haar honden, bij deze een kort verhaaltje over de belevenissen.

 

De Borders

Even een berichtje over Kells. Alles gaat boven verwachting goed. Hij is van nature een rustige hond,.luistert heel goed en hij is gek op de vrouwtjes. Hebben de vrouwen onderling een beetje gehakketak, Kells vindt alles best en kijkt het rustig af. Hij past perfect in de roedel, Sandra dat heb je goed gedaan. Ik ben hier onwijs blij mee.

Sinds twee weken gaat hij nu ook mee naar het bos, lekker rennen, met mate natuurlijk. Ik doe elke dag, als ik naar het bos toe ga, trouw de oefeningen met alle honden die jij mij geleerd hebt. Ook Kells moet eraan geloven, ha ha, en doet het uitstekend. Niet achter de fietsers aan, niet tegen de mensen aanspringen enz. Ik kan zeggen dat ze geweldig luisteren inclusief Kells. Er zijn mensen op de fiets die mij zien trainen met de honden en afstappen om alles goed te bekijken. Veel complimenten gekregen omdat ze zo goed luisteren. Het is natuurlijk een prachtig gezicht als ik op een boomstam zit met alle Borders om mij heen zien liggen en blijven tot het commando opgeheven is. Ik heb er reuze schik in vooral voor de honden die heerlijk kunnen rennen, bal apporteren en goed kunnen zwemmen. Het is een lust voor het oog.

Elke morgen, inclusief zaterdag en zondag, ben ik met de Borders op stap en daar komt niemand tussen. Ik spreek dan met niemand af, ook niet als mijn dochter belt of ik wil oppassen. Klinkt misschien een beetje overdreven, maar de honden gaan altijd voor. Sandra, nog vreselijk bedankt voor alle adviezen. Weet je nog met Meave op les bij jou? Elke morgen in de tuin geoefend, door weer en wind met pyjamabroek aan! Nu door al dat oefenen met Meave kunnen wij lezen en schrijven met elkaar. Meave en ik hebben een reuze klik met elkaar, een half woord is al genoeg. De anderen honden zijn mij ook natuurlijk lief, maar voor Meave zou ik alles overhebben. Een schat van een hond. Nooit geweten dat zo iets kon groeien.

Voor de goede orde,
Jenny!