Ook een fanatieke Border moet af en toe slapen!

Na een mislukte poging onze schapendoes Eef aan het werk te krijgen, is Flynn bij ons gekomen. Om, in tegenstelling tot Eef, de rol  van herdershond bij de kudde van Benneveld wel met verve te vervullen werd in de koopovereenkomst de functie “werkhond’ opgenomen. Als puppy kon Flynn zich al prima zelf vermaken. Hij was uren bezig met een  speeltjes. Als hij eenmaal begonnen was aan een vakkundige sloopklus van een doos, lege plastic fles of een struik, weigerde zijn interne rem structureel dienst. Het enige wat hem kon doen stoppen was een verplichte time-out in zijn bench alwaar hij na 3 minuten van protest het verloor van de slaap. Toen we hem met een maand of 5 voor het eerst bij de schapen zette spoot de passie er direct vanaf. Na een minuut of 10 fanatiek rondjes rond het groepje van 5 schapen te hebben gerent begonnen er wat schapenbillen rood te kleuren. Een blik op Flynn vertelde ons dat het uit zijn bek afkomstig moest zijn: “op zijn tong gebeten?” Een inspectie  vertelde ons dat het goed mis was……er was een vroegtijdig eind gekomen aan zijn mogelijke show carrière. Drie van zijn net gewisselde tanden bleken te zijn achtergebleven in de vacht van een schaap. Flynn had al snel genoeg van onze inspectie…….er was nog veel te doen……. Die schapen; één groot zooitje die moesten nodig bij elkaar hij was immers een werkhond en geen showhond dus……………

 

Die fanatieke werkhouding heeft hij nog steeds, net als bij het spelen, heeft hij bij het werken ook geen interne rem. Best lastig voor een onervaren handler als ik.  Om te kunnen werken bij de kudde heeft hij nog wat meer zelfbeheersing nodig. Wat hij wel al goed kan is mooi liggen en kijken naar de schapen. Als hij een beetje geholpen wordt om zichzelf te beheersen lukt hem dat al heel goed. Dus toen we met de kudde enige tijd geleden op een fair stonden had Flynn de belangrijke taak toebedeeld gekregen de schapen in een hok te houden. Toen we ’s morgens bezig waren met het inrichten van de kraam waaruit de lamsburgers werden gebakken en verkocht, begon het al wat te miezeren. Flynn liep vrolijk in het rond te springen zijn werk was nog niet begonnen, de schapen zouden zo met een veewagen worden gebracht. De miezer werd regen, het gras werd moeras maar toen de schapen eenmaal waren gearriveerd werd zijn taak serieus opgepakt en Flynn lag mooi voor de kudde. Van een wat vochtig hondje veranderde hij in de loop van de dag in een verzopen hondje maar…Flynn nam zijn taak serieus en bleef liggen. Ondanks de regen hadden we veel aanloop er viel wat warms te eten en……..er lag een bruin verzopen hondje voor de schapen ….genoeg stof voor een praatje…….ja dit is Flynn, hij is in opleiding om de herdershond van de kudde van Benneveld te worden, ja hij is nog jong, nee het is echt een border collie, ja die zijn niet alleen zwart-wit, nee het is niet zielig…..ohhh wat een Lieffie. Ondertussen was er 1 zwart schaap die vond dat Flynn wel wat in de weg lag. Gedurende de dag deed deze dame af en toe een scheiaanvalletje en  deelde deze wat plaagstootjes uit. Toen het een uur of vier was geworden en ik met wat anderen de laatste lamsburgers aan het bakken was, stootte we elkaar aan: ‘kijk, hij wordt moe” Flynn zijn ogen zakte af en toe wat dicht om alsof hij het schikdraad aanraakte weer open te springen……zijn taak zat er immers nog niet op! Wij waren niet de enige die dit opviel. Het zwarte schaap had zich weer voorin de kudde gepositioneerd en keek naar Flynn, toen voor de zoveelste keer zijn ogen dicht vielen en de stroom van het schikdraad leek te zijn zag de zwarte dame haar kans schoon. Op kousenvoetjes sloop ze langs Flynn, in haar kielzog haar lam, haar zus, haar tante, haar moeder, haar……..hele kudde. Flynn schoot wakker, maar er was geen houden meer aan. De kudde zorgde voor een spectaculair einde van een natte maar gezellig Fair.

 

 

En Flynn……..die kon eindelijk even crossen!

(28 november 2014)